Ranga D

Dotrzymanie towarzystwa staruszce.

Eldinor szedł powoli,do gabinetu zleceń. Stwierdził ze i jemu przydałaby się jakaś rozrywka,od tej ciągłej monotonii.No i w końcu to także było jego obowiązkiem,jako Genin.Szedł zrównoważonym krokiem,jak zwykle ubrany w czarne buty,spodnie z rozpiętym ostatnim guzikiem,oraz białą krotką koszulę,która zawsze pozostawała rozpięta.Na rękach miał ściągacze,w których ukrywał notki wybuchowe.Zaś jego włosy jak zwykle było rozczochrane.Eldinor wszedł do pokoju,wcześniej pukając,z tego co się zorientował misia nie miała być zbyt trudno,zresztą to tylko misia rangi D.
- Zgłaszam się do wykonania tej misi.

Hokage bez żadnego słowa dał ci adres staruszki co oznaczało że masz pozwolenie na tę misję.

Eldinor odebrał adres od Hokage,skinął głowa i wyszedł z gabinetu.W sumie bardzo by się dziwił gdyby nie otrzymał tej misji,ale różne rzeczy czasami się dzieją.Młody Uchiha spojrzał na adres,i po wyjściu z budynku skierował się w tamtą stronę.Po drodze dla pewności,odbezpieczył tobołek który miał mniej więcej na wysokości kości ogonowej,a także ten który miał na prawej nodze.Wyjął jednego kunaia po czym schował go do kieszenie spodni,wraz z ręka.Drugą także schował do kieszeni,i szedł powolnym spacerkiem.Mimo ze to była misja rangi D.To Eldinor był nauczony,że nigdy nie należy się czuć na tyle bezpiecznym,by zapomnieć o ostrożności.A Eldinor dobrze wiedział,że różne typki krążą po wiosce.

Jesteś w połowie drogi gdy nagle widzisz jak jacyś dwaj okradają jakąś babcie, jeden trzyma kunaja przy krtani a drugi szuka pieniędzy w torebce.

Przystanąłem i przez ułamek sekundy orientowałem się w sytuacji.Z tego co zdążyłem się zorientować wynikało że złodzieje mnie jeszcze nie zauważyli,a co było teraz w znaczący sposób na moją korzyść.Najszybciej jak umiałem wyciągnąłem kunaia celując w bandytę.Zeszło się trochę czasu,gdyż nie mogłem sobie pozwolić na ty by w niego nie trafić,w tym momencie bardzo liczył się efekt zaskoczenie.Jeżeli udało mi się go trafić,natychmiast rzucam dwa shurikeny w następnego złodzieja.Jeżeli zaś mi się nie udało trafić,to próbuje odciągnąć uwagę bandytów od babci,a skupić ją na sobie.

Jednego zraniłeś i upadł na ziemię lecz ten z torebką odskoczył i zaczął uciekać .

Szybko podbiegam i przygniatam nogą tego którego,trafiłem.Odczułem ulgę bo babcia już nie była w niebezpieczeństwie. Jeżeli ten drugi nadal był w zasięgu mojego wzroku,to najszybciej jak umiem rzucam w niego kolejne dwa shurikeny,z nadzieją że go trafię i że nie zdoła mi uciec.Jednak nie wdaje się w pościg za nim, wiedząc że nie mogę zostawić bezbronnej babci,z nieobliczalnym złodziejem.Tego którego został mocno przygniatam nogą,by nie mógł mi uciec,ani się poruszyć,bo bóg jeden wie,co takiemu szaleńcowi przyszło by do głowy.

- Nic się pani nie stało?- Zapytał,i zacząłem się zastanawiać co teraz powinienem uczynić,wiedząc jednak że najrozsądniej jest zaprowadzić do Hokage tego którego zdołałem złapać.W ten sposób mogą zacząć śledztwo i złapać tego drugiego,jeżeli mnie się nie udało.Tak czy owak,wyglądało na to że moja misia chwilowo zeszła na plan drugi.

Drugiego ninję też trafiłeś i upadł na ziemię lecz był poobklejany wybuchowymi notkami i miał je zamiar zdetonować

Widząc na co się zanosi,odsuwam babcie za siebie,po czy podnoszę pierwszego bandytę i zasłaniam się nim by w razie czego pierwsza fala uderzeniowa trafiła własnie na niego.Szybko wyjmuje kolejne dwa shurikeny i tym razem poświęcam więcej czasu na wycelowanie i trafienie w w drugiego złodzieja. Robię tak ponieważ wiem ze złodziej i tak jest jeszcze oszołomiony po pierwszym celnym uderzeniu,po drugie mój przeciwnik się nie porusza,co w znaczący sposób ułatwia wycelowanie i trafienie w niego.Nie zależało mi by się nie wysadzał,bo takich ludzi nie żałowałem.Ale musiał być ostrożny by sam nie oberwać,a przede wszystkim by nie oberwała ta babcia którą starali się okraść.W tedy były by to nie winne ofiary,zaś Eldinor miał okazje ocalenia takich ofiar.

Shurikeny trafiły i ninja zginął lecz jedna z notek zaczęła się palić

Cholera! Jak jedna się zapaliła to i reszta się zapali. Pomyślał Eldinor przez ułamek sekundy zastawiając się co ma zrobić,szybko wbił kunaia w złodzieja a mianowicie w nogę by ten nie mógł się poruszyć,zaś sam młody Uchiha pobiegł do tego drugiego i ugasił notkę.Jeżeli się udało to zabiera jego notki wybuchowa dla siebie,a także zbiera swój sprzęt którym wcześniej rzucał.Przeszukuję także złodzieja który powinien teraz być albo nie przytomny,albo oszołomiony.Eldinor spojrzał się na babcie które nie wykazywała zbytnich oznak życia.Może jest w szoku? Pomyślał Eldinor, przyglądając się uważnie babci,i sprawdzając czy jest jakieś niebezpieczeństwo.Jeżeli nie am to zabiera babcie i złodzieja do Hokage.

Odzyskałeś wszystkie ostrza i zyskałeś pięc dodatkowych notek i 30 zen gdyż tyle miał przy sobie złodziej

Delikatnie się uśmiechnąłem,wziąłem złodzieja na bark,i zacząłem wracać do gabinetu Hokage.Ciało martwego złodzieja zostawiłem,zaś babcie prowadziłem za rękę.Cieszyłem się że już skończyłem z tym złodziejami bo jeszcze zostawała mi moja własna misja do skończenia,a na dobrą sprawę nawet jej nie zacząłem.Zastanawiałem się czy jeszcze jakieś niespodzianki mnie spotkają,a jeżeli tak to tym razem po prostu zabije wszystkich by już się nie wracać do Hokage,bo w ten sposób to Eldinor nigdy nie dojdzie do tej staruszki,a przecież w końcu właśnie to było jego misią.Eldinor przypatrywał się staruszce od czasu do czasu, podejrzewając że jest ona w szoku,bo w końcu to co się stało,nie było zbyt miłym przeżyciem.Jeżeli staruszka się także na niego patrzyła,to uśmiechał się do niej przyjaźnie próbując dodać jej trochę otuchy.

Docierasz w krótkim czasie do budynku hokage.

Wchodzę z złodziejem oraz babcią do gabinetu Hokage i po krótcy przedstawiam to co się wydarzyło i co jest jednoznacznym powodem mojego powrotu.Kiedy już wszystko wyjaśnił,oraz oczywiście powiedziałem o zabitym jeszcze jednym złodzieju,wycofuję się i wychodzę z budynku Hokage,ponownie patrząc na adres staruszki i bezzwłocznie idę w pod dany adres.Tym razem idę szybciej bo i tak straciłem za dużo czasu na zabawę z jakimiś pseudo-bandytami którzy okraść staruszki nawet nie umieli.Eldinor tak samo jak poprzednio wyjął kunai i schował go sobie do kieszeni.Jak już miał przykład wcześniej w tej wiosce dzieją się różne rzeczy,oraz różne typki się tutaj kręcą.

Po niecałej godzinie docierasz pod podany adres.

Eldinor nieco szczęśliwy że już nie napotkał żadnych niespodzianek ani przygód,sprawdza jeszcze raz poprawność adresu by nie popełnić pomyłki.Jeżeli wszystko się zgadza to idę tym razem spokojniejszym krokiem do domu staruszki,Eldinor nadal zachowywał czujność,i rozglądał się dookoła na wszelki wypadek.Nigdy nie wiadomo co się może wydarzyć,dla tego zawsze trzeba być przygotowanym na nie spodziewane.Ostatnio Eldinor zauważył że przyciąga do siebie różnych ludzi i różne niebezpieczeństwa,szukają go niczym ćma szuka światła.Eldinor cicho westchnął, poprawił swoje włosy ręką jak to zawsze czynił kiedy był czymś znudzony.I zapukał do domu staruszki.

Po kilku sekundach otworzyła ci drzwi i staneła w progu starsza pani po czym powiedziała:

Czym mogę ci służyć młodzieńcze.

Eldinor przypatrzył się staruszce oraz otoczeniu.
- Dzień dobry,dostałem zlecenie by pani dotrzymać towarzystwa.
Powiedział Eldinor spokojny wręcz miłym głosem,jednak się nie poruszył,przecież nie mógł od tak sobie wejść do mieszkania bez zaproszenia.Zresztą zawsze jeszcze była taka możliwość ze pomylił adresy,lub że to już nie jest aktualne co by uradowało,bo miał już dosyć tej misi.Bądź co bądź,na tych cholernych złodziejach zmarnował za dużo czasu.Kiedy tak stał i czekał,młody Uchiha analizował w głowię walkę jaką wcześniej odbył,przez co jego wzrok stał się nieco nie obecny.Eldinor analizował wszystko szczegółowo,i po dłuższym rozmyśleniu uznał ze nie popełnił żadnego,nawet najmniejszego błędu w tej walce.Był z tego powodu szczęśliwy bo to oznaczało że nauki jego sen-sei nie poszły w las.Eldinor nie zbyt często walczył,i nie miał w tym ani wprawy ani zbyt dużego doświadczenia,tak naprawdę to działał instynktownie.

Miła starsza pani jedynie ci gestem ręki pokazała abyś wszedł do środka po czym poszła zaparzyć herbatę a tobie kazała się rozgościć.

Eldinor uśmiechnął się i wszedł do jej domu,w którym wzrokiem się rozejrzał,i zapamiętał układ domu.Może ktoś by pomyślał że Eldinor ma jakąś paranoje na punkcie ostrożności,ale on swoje wiedział.Eldinor usiadł w fotelu na przeciw okna,wolał tam siedzieć gdyż widział mniej więcej co się dzieje na podwórku,i w razie czego ma niemal pewną drogę ewakuacji.W tym czasie czekał na tą sympatyczną staruszkę,nie wiedział jak ma jej dotrzymać towarzystwa,ale nie zbyt się tym przejmował.Takie starsze osoby jak ona,same potrafią nawiązać z innymi kontakt,zresztą nie zawsze dotrzymanie towarzystwa oznacza rozmowę z kimś.Czasami wystarczy po prostu obecność drugiej osoby,są nawet sytuacje gdy sama obecność innej rozmowy,jest cenniejsza niż rozmowa.

Po kilku minutach starsza pani przyszła z herbatą którą położyła na stoliku po czym usiadła i powiedziała:

Dziękuje drogi młodzieńcze że przyszedłeś gdyż ja tu umierałam z samotności, dawno nie miałam gości i miło kogoś zobaczyć po tak długim czasie więc jak już jesteś to powiedz mi coś osobie.

Starsza pani po tych słowach wzięła łyka herbaty

Eldinor zmarszczył brwi i przyjrzał się starszej pani.Spodziewał się że będzie chciała wiedzieć kim jest,ale i tak poczuł delikatny niepokój.
- Nazywam się Eldinor Uchiha z klanu Uchiha.To chyba wszystko co powinno panią interesować o mojej osobie.Nie chcę panią urazić,ale nie lubię o sobie opowiadać,i będę całkowicie szczery mówiąc,że nie przyszedł bym tutaj gdybym nie dostał takiej misi.- Eldinor wziął łyk herbaty przyglądając się staruszce i obserwując jej reakcje.- Wypełniam swoje obowiązki to wszystko.
Dodał po chwili,nadal się przypatrując starszej pani,ale także kątem oka patrzył za okno.Coś budziło jego niepokój,nie wiedział dokładnie co.Może to tamci złodzieje zbudzili w nim niepokój,ale Eldinor miał niejasne poczucie,że ktoś go obserwuje,może to tylko jego wyobraźnie,a może przeczucie shinobi które go jeszcze nie zawiodło.

Starsza pani wstała po czym poszła i po chwili przyszła ze szkatułką, usiadła po czym pokazała mu jakiś kunaj po czym po chwili powiedziała: Jest to pamiątka po moim mężu ma w sobie wielką moc, potrafi przeciąć skały a nawet góry przy pomocy czakry a ty masz coś po swojej rodzinie?
Zapytała starsza pani biorąc kolejnego łyka herbaty.